Οι χημικές ισορροπίες στις οποίες που συμμετέχει ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΕΡΙΟ πρέπει να αποφεύγονται στην Γ Λυκείου γιατί η μαθηματική μελέτη τους – σε επίπεδο Λυκείου – οδηγεί στην ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ ότι η θέση της Χημικής Ισορροπίας μπορεί να ξαναέρθει στην αρχική της σύσταση δηλαδή να δημιουργηθεί η ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ ότι η μεταβολή που προκάλεσε την μετατόπιση της θέσης Χημικής ισορροπίας μπορεί να αναιρεθεί πλήρως.
Αυτό είναι λάθος. Η αρχή LE CHATELIER είναι ουσιαστικά η εφαρμογή του 2ου ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ στα χημικά συστήματα ( όπως είναι ο νόμος της αδράνειας στην δυναμική ή ο νόμος του Lenz στον ηλεκτρομαγνητισμό ) που τουλάχιστον ως τώρα είναι η πιο ισχυρά ακατάρριπτη αρχή της Φυσικοχημείας.
Σε – σχεδόν – όλα τα βοηθήματα η προσθήκη CO2 παρουσιάζεται να αναιρείται πλήρως γιατί γίνεται η – λανθασμένη – αναφορά της διατήρησης της θερμοκρασίας στην ίδια τιμή. Το σύστημα όμως δεν μπορεί να διατηρήσει την θερμοκρασία σταθερή και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μεταβολή της τιμής της σταθεράς Kc.
Στην συγκεκριμένη χημική αντίδραση η προσθήκη CO2 οδηγεί σε ΜΕΙΩΣΗ της θερμοκρασίας και σε μείωση της τιμής της σταθεράς Kc οπότε η τελική ποσότητα του CO2 είναι μικρότερη από το άθροισμα των ποσοτήτων του CO2 που υπήρχε αρχικά συν αυτή που προστέθηκε ( ΔΗΛΑΔΉ η αποκατάσταση της ΧΙ γίνεται σε χαμηλότερη θερμοκρασία με αποτέλεσμα να μην αναιρείται πλήρως η αιτία που μετατόπισε την θέση της. )
Καταλαβαίνεται ότι αυτό δεν μπορεί να αναλυθεί σε μαθητές Λυκείου που έχουν συνηθίσει οι όποιες μεταβολές στις συνθήκες της αντίδρασης να προέρχονται αποκλειστικά από εμάς ( και όχι από το χημικό σύστημα ).
Είναι στο χέρι σας ( στο δικό σας , στων συναδέλφων σας , και στις «ανεξάρτητες» διδακτικές φωνές μακριά από εκδοτικούς οίκους ) να μην αναπαράγουν λανθασμένες ασκήσεις και ερωτήματα που υπάρχουν σε βοηθήματα που ουδέποτε θέλησαν πραγματικά να μελετήσουν σε βάθος «εύκολα ανατυπώσιμες ασκήσεις».
Σας εύχομαι καλή σχολική χρονιά . Ένας αναγνώστης σας.
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Θα μελετήσω το θέμα αν και πιστεύω ότι έχεις δίκιο. Δεν θεωρώ ότι αναπαράγω το γνωστό βοήθημα αλλά όπως καταλαβαίνεις υποχρεώνομαι να κάνω αυτές τις ασκήσεις. Μέχρι να ξεκαθαρίσω το θέμα δεν θα ασχοληθώ ξανά με αυτήν την ισορροπία. Ελπίζω να μην το δούμε ως θέμα εξετάσεων. Ελπίζω να τα ξαναπούμε.
Στο Δ5 αναφερεται η πυκνότητα του αέριου μείγματος και στη λύση βάζεις και τον C που είναι στερεό. Διόρθωσε το λέγοντας η πυκνότητα του μείγματος σκέτο. Γενικά να πω κι εγώ ότι πολλές φορές αναγκαζόμαστε να κάνουμε θέμα όψι και τόσο χημικά σωστά γιατί δυστυχώς ακόμα και στις εξετάσεις έχουμε δει επιστημονικά λάθη χωρίς να έχουν ακυρωθεί τα θέματα.Εφόσον το παραπάνω θέμα της αναίρεσης της μεταβολής αναπαράγεται συνεχώς υποχρεούμαστε να το κάνουμε. Το ότι η συγκέντρωση και η πίεση παραμένουν σταθερές είναι σωστή απάντηση αλλά δεν είναι σωστό να λέμε ότι παραβιάζεται η αρχή Le Chatelier.
Άγγελε έγινε η διόρθωση και σε ευχαριστώ για την υπόδειξη. Όταν φτιάχνω μία άσκηση προσπαθώ να είναι και χημικά σωστή, δηλαδή έστω και κατά προσέγγιση να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δεν είναι πάντα εύκολο.
Οι χημικές ισορροπίες στις οποίες που συμμετέχει ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΕΡΙΟ πρέπει να αποφεύγονται στην Γ Λυκείου γιατί η μαθηματική μελέτη τους – σε επίπεδο Λυκείου – οδηγεί στην ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ ότι η θέση της Χημικής Ισορροπίας μπορεί να ξαναέρθει στην αρχική της σύσταση δηλαδή να δημιουργηθεί η ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ ότι η μεταβολή που προκάλεσε την μετατόπιση της θέσης Χημικής ισορροπίας μπορεί να αναιρεθεί πλήρως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι λάθος. Η αρχή LE CHATELIER είναι ουσιαστικά η εφαρμογή του 2ου ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ στα χημικά συστήματα ( όπως είναι ο νόμος της αδράνειας στην δυναμική ή ο νόμος του Lenz στον ηλεκτρομαγνητισμό ) που τουλάχιστον ως τώρα είναι η πιο ισχυρά ακατάρριπτη αρχή της Φυσικοχημείας.
Σε – σχεδόν – όλα τα βοηθήματα η προσθήκη CO2 παρουσιάζεται να αναιρείται πλήρως γιατί γίνεται η – λανθασμένη – αναφορά της διατήρησης της θερμοκρασίας στην ίδια τιμή. Το σύστημα όμως δεν μπορεί να διατηρήσει την θερμοκρασία σταθερή και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μεταβολή της τιμής της σταθεράς Kc.
Στην συγκεκριμένη χημική αντίδραση η προσθήκη CO2 οδηγεί σε ΜΕΙΩΣΗ της θερμοκρασίας και σε μείωση της τιμής της σταθεράς Kc οπότε η τελική ποσότητα του CO2 είναι μικρότερη από το άθροισμα των ποσοτήτων του CO2 που υπήρχε αρχικά συν αυτή που προστέθηκε ( ΔΗΛΑΔΉ η αποκατάσταση της ΧΙ γίνεται σε χαμηλότερη θερμοκρασία με αποτέλεσμα να μην αναιρείται πλήρως η αιτία που μετατόπισε την θέση της. )
Καταλαβαίνεται ότι αυτό δεν μπορεί να αναλυθεί σε μαθητές Λυκείου που έχουν συνηθίσει οι όποιες μεταβολές στις συνθήκες της αντίδρασης να προέρχονται αποκλειστικά από εμάς ( και όχι από το χημικό σύστημα ).
Είναι στο χέρι σας ( στο δικό σας , στων συναδέλφων σας , και στις «ανεξάρτητες» διδακτικές φωνές μακριά από εκδοτικούς οίκους ) να μην αναπαράγουν λανθασμένες ασκήσεις και ερωτήματα που υπάρχουν σε βοηθήματα που ουδέποτε θέλησαν πραγματικά να μελετήσουν σε βάθος «εύκολα ανατυπώσιμες ασκήσεις».
Σας εύχομαι καλή σχολική χρονιά .
Ένας αναγνώστης σας.
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Θα μελετήσω το θέμα αν και πιστεύω ότι έχεις δίκιο. Δεν θεωρώ ότι αναπαράγω το γνωστό βοήθημα αλλά όπως καταλαβαίνεις υποχρεώνομαι να κάνω αυτές τις ασκήσεις. Μέχρι να ξεκαθαρίσω το θέμα δεν θα ασχοληθώ ξανά με αυτήν την ισορροπία. Ελπίζω να μην το δούμε ως θέμα εξετάσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να τα ξαναπούμε.
Στο Δ5 αναφερεται η πυκνότητα του αέριου μείγματος και στη λύση βάζεις και τον C που είναι στερεό. Διόρθωσε το λέγοντας η πυκνότητα του μείγματος σκέτο. Γενικά να πω κι εγώ ότι πολλές φορές αναγκαζόμαστε να κάνουμε θέμα όψι και τόσο χημικά σωστά γιατί δυστυχώς ακόμα και στις εξετάσεις έχουμε δει επιστημονικά λάθη χωρίς να έχουν ακυρωθεί τα θέματα.Εφόσον το παραπάνω θέμα της αναίρεσης της μεταβολής αναπαράγεται συνεχώς υποχρεούμαστε να το κάνουμε. Το ότι η συγκέντρωση και η πίεση παραμένουν σταθερές είναι σωστή απάντηση αλλά δεν είναι σωστό να λέμε ότι παραβιάζεται η αρχή Le Chatelier.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆγγελε έγινε η διόρθωση και σε ευχαριστώ για την υπόδειξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν φτιάχνω μία άσκηση προσπαθώ να είναι και χημικά σωστή, δηλαδή έστω και κατά προσέγγιση να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δεν είναι πάντα εύκολο.